به گزارش خبرنگار مهر، بچه‌هایی که دوست دارند به شکل توت فرنگی، کاهو، هویج، کیوی و توت فرنگی درآیند، کافی است صورتک‌ها را از کتاب جدا کنند و به دو طرف آن در محل مشخص کش ببندند، اما این همه ماجرا نیست.
هر صورتک، ترانه مخصوص به خود را دارد. بچه‌ها می‌توانند هر صورتکی را که دوست دارند به چهره بزنند و باهم ترانه بخوانند و پایکوبی کنند. یکی می‌تواند گوجه فرنگی شود و بخواند:
«سلام سلام آی بچه‌ها/ کوچولوهای ناقلا
گوجه بامزه‌ام/ می‌دونی خوشمزه‌ام...»
دیگری می‌تواند کاهو شود و دست بزند و با شادی بخواند:
«آهای آهای خبردار/ یه بوته کاهو بردار
از خوردن دست نگه‌دار/ بشور تمیز ای هوشیار
من بهتر از هرچی‌ام/ سبزیه صدبرگی‌ام...»
بچه‌ها تنها ترانه نمی‌خوانند و بازی نمی‌کنند؛ با قصه‌های دیگر هم آشنا می‌شوند؛ حتی در قالب اشاره‌ای مختصر. «شنل قرمزی» یکی از این داستان‌هاست:
«یه روز شنل قرمزی/ اون دختر نازنازی
پرسید میون قصه/ اسمت چیه هم‌بازی
منم گفتم عزیزم/ من میوه لذیذم
توت فرنگی اسم منه/ کلاه سبز سر منه»
این مجموعه را خورشید حسین‌زاده ملاسرایی گردآوری کرده. شعرها را زینب حسین‌زاده سروده و مهسا مشهدی تصویر کرده است.
«صورتک‌ها» را انتشارات نگارینه در 2000 نسخه و به قیمت 3000 تومان منتشر کرده است.
نظر شما